Droom of werkelijkheid

Toen ik nog achttien was, had ik een fantasie dat er in mijn (analoge) camera, door de fabrikant een chip was gezet die volgde wat voor foto's ik nam. Ook had ik een idee om, als dat mogelijk was, een oog er aan op te geven, en er een camera (mits op mijn hersens aangesloten) in dat gat te plaatsen. Wat er achter zit is mijn frustratie van de verlegenheid die ontstaat bij het zien van een camera. Nu heb ik een "kleine" telefoon die ik altijd bij me heb en snel tevoorschijn te halen is. Toch is er nog de wetenschap dat er een camera aanwezig is. Mensen zijn er aan gewend, vinden het soms leuk en er zijn legio voorbeelden te bestuderen van documentairemakers die alleen van achter de camera mensen filmen. Een goed onderwerp is dan wel belangrijk, hoewel de reality soaps ook goed bekeken worden. Het heeft niet veel met de werkelijkheid te maken, een moment is een beleving van iemand vanuit de plek waar hij staat, oogpunt, gezichtspunt. De gezichtsuitdrukking is waar het mij om draait. ik probeer al jaren portretten te maken van mensen waar hun persoonlijkheid in uitstraalt toch zie je dat ze bewust zijn van het feit dat er een camera is. Ik heb een foto waarin ik zelf weerspiegeld word in de bril van de persoon. Ik ben niet professioneel bezig met fotografie, ik vind de ontwikkeling van tegenwoordig wel interessant. Ik houd me ook wel bezig met ontdekken van mogelijkheden om mijn foto's te publiceren. Wat ik mis is mijn geloof of het allemaal wat uitmaakt. Natuurlijk is het de laatste tien jaar heel snel gegaan en mijn profiel sites zijn met inhoud gestegen, ik ben daar nog maar een jaar mee bezig. Ik heb pas sinds 2004 leren omgaan met de computer. ik heb dit bericht ook geplaatst op: privacyproject wat mij heeft geinspireerd om over dit onderwerp te schrijven.

Zonen

Het is al weer een tijdje geleden sinds ik een bericht heb geschreven, ik zit weer even op mijn pauze. De grootste ontwikkeling was in de herfst vakantie, toen gingen Luke en Jesse met elkaar in mijn huis terwijl ik op mijn werk was. Ze gaan erg leuk met elkaar om, welliswaar achter de computer. Ze zijn allebei ook apart van elkaar een middagje langs geweest op mijn werk. Van Jesse was het zelfs een verrassing, hij kwam zomaar op een maandag omdat hij vrij was van school. Ik heb mezelf beloofd dat ik niet al te persoonlijk ga worden met het vertellen van mijn diepere gevoelsleven, daar is dit niet voor bedoeld. Ondanks een kleine crisis financieel mag ik toch wel zeggen dat ik me erg fijn voel, vooral rustiger het kan nog beter.
DSC00022

Simpeler

Vrijdag 3 oktober 2008

Alweer met pauze vandaag zit ik te wachten op een berichtje van mijn oudste zoon. Vorige week was hij op zaterdag in de buurt van mijn zus, en ik ook! Maar niet bij haar op bezoek. Hij was aan het jammen bij een bevriende muzikant van de vriend van zijn moeder. En ik was op een tuin centrum op een feestje van een vriendin. Iedereen heeft zijn eigen leven, en als zoontjes zonen worden gaan ze steeds meer hun eigen weg. Mijn jongste zoon wilde graag komen vorige week, maar toen was ik al onderweg naar dat feestje.

Zaterdag 4 oktober 2008

En toen was mijn pauze weer afgelopen... Als ik bedenk hoe weinig tijd ik besteed aan opschrijven van gedachten sinds mijn vakantie, zal ik daar waarschijnlijk ook niet zoveel tijd voor over hebben. Wat ga ik doen? Nu wil ik eigenlijk naar Aikido, aan de andere kant moet ik ook een beetje mijn huis stofzuigen, boodschappen doen. Daarbij heb ik een zwakke rug en het is soms fijn om eens thuis te blijven. Van een vrij weekend genieten. Vorige week was ik op drie verschillende feestjes, wat vermoeiend is, maar wel weer het brood nodige sociale leven op peil gebracht. Waarom schrijf ik dit allemaal op? Ik zoek ieder geval een beter overzicht in wat ik wil in mijn leven. Iemand zei een keer dat ik meer autonoom moest worden en er zijn nog meer dingen waar ik aan kan werken. Ik kan het zo ingewikkeld maken als ik zou willen, voor mij is het juist beter om het simpeler te maken voor mezelf. Laat ik het even op een rijtje zetten: foto's, muziek, aikido, pedagogiek en psychologie, in die volgorde. Het eerste is makkelijk, foto's maken doe ik al jaren. Mijn analoge bestand blijft bestaan dat zou ik stukje bij beetje gedigitaliseerd kunnen worden. Tegenwoordig hoef ik alleen mijn telefoon in de computer te steken en de foto's floepen naar mijn usb stickie. Muziek is het zelfde verhaal, net als met foto's heb ik het meeste analoog. Ik zou gedigitaliseerde bestanden kunnen maken maar daar heb ik tegenwoordig niet zoveel haast mee. Dat komt waarschijnlijk door de mogelijkheid om muziek te downloaden. Derde op de rij is aikido, dat is de drie eenheid van Liefde/harmonie, universele energie/levenskracht en de weg. De weg naar mentale en psychische coördinatie van de geest. Bezig zijn met pedagogiek heeft met mijn werk te maken, maar ook hoe ik omga met mijzelf dingen aan te leren en over te brengen naar anderen. Psychologie is een groot woord, daar is iedereen in meer of mindere mate mee bezig. Kortom over al deze onderwerpen zijn boeken vol geschreven en ik wil me daar niet mee bezig houden.

Schrijven

Schrijven is iets wat je gewoon moet doen eens in de zoveel tijd. Moet er een plan zijn? Of kan ik gewoon schrijven wat er in me op komt? Als ik ga zitten en begin te schrijven is er telkens iets wat me afleid. Het zijn de vele gedachten die niet meteen op te schrijven zijn. Of het zijn de dingen die ik ook nog moet doen? Er zijn veel onderwerpen die ik kan aankaarten; mijn werk, mijn hobby's of mijn sociale leven. De kat moet eten of de telefoon gaat. Ik kan ook wat anders gaan doen. Is het ook niet dat mijn gedachten niet gestructureerd zijn en moet leren om mij te richten op wat op dit moment belangrijk is om over na te denken. Net als dagelijkse dingen doen kan ik mijzelf trainen om een betere structuur aan te leren in de dingen die goed zijn voor mij om te doen. Aikido heeft mij geleerd om in het nu te leven alles wat op je af komt te absorberen, transformeren en te transporteren. Het is hetzelfde als eten, verteren en poepen. Inademen, opnemen en uitademen. In de krijgskunst is het dat er een kracht op je af komt, je leid de kracht om en je leid hem in een andere richting van je af.

Woensdag 10 september

Opeens valt alles op zijn plaats. Natuurlijk kan ik nog steeds op een briefje schrijven wat ik moet doen, en dan weg vinken wat ik heb gedaan. Het werkt zo niet voor mij. Net als dat ik nu zomaar uit het niets zit op te schrijven wat er in mijn gedachte zit, heb ik daar geen briefje voor nodig. Ik heb nu de bestanden van mijn USB stick op mijn computer gezet. Ik heb geleerd, om altijd alles op een externe schijf te zetten voor in het geval dat ik alles kwijt raak wat er op mijn computer staat. Ik heb dan ook een nieuwe USB schijf nodig. Ik wilde dit eerst doen voordat ik met een video, of spiegelreflexcamera bestanden ga inladen. Voor dat je het weet zie je door de bomen het bos niet meer. Net als dat ik nu met de computer op mijn favoriete plekje zit, moest ik daar voorbereidingen voor treffen. Het schijnt ook gezonder te zijn om bij het raam te zitten, zodat ik af en toe van het scherm af uit het raam kan kijken. Een paar jaar geleden was het allemaal nog abracadabra om met de computer om te gaan en nu begint het een beetje duidelijk te worden. Ik kan mijn films gaan monteren waardoor ik ook weer nieuwe films ga maken. Mijn foto's maak ik gewoon met mijn telefoon, met nog goede kwaliteit ook! Meteen op de computer te zien. Toen ik nog mijn eigen 35mm filmpjes ontwikkelde, vond ik het geweldig om na de fotosessie gelijk het filmpje te ontwikkelen en op een contactvel af te drukken. Wat ik nog steeds kan doen. De mogelijkheid om foto's af te drukken heb ik nog steeds. Het feit dat ik mijn zolder niet meer gebruik om af te drukken heeft ook wel te maken met het gemak van digitale fotografie. Straks heb ik een goede printer, net op het moment dat ik weer tijd en zin heb om af te drukken. Ik wil wel oude technieken in ere houden. Dan heb ik het plan om zelf papier lichtgevoelig te maken. Eerst maar alles op een rijtje zetten. Ik ben met het beroep kok gestopt om meer tijd over te hebben voor mijn grote liefde de fotografie. Nu ben ik op woensdagmiddag bezig alles op te schrijven. Volgend jaar is het misschien al heel gewoon om video op te nemen en op dezelfde dag op een DVD te branden. Of wat ook leuk is 35mm film op een CD te zetten en dan digitaal uit laten printen in een Laboratorium zonder verlies van kwaliteit. Ik kan ook nog steeds analoog 35mm laten afdrukken als het om kleur gaat, dat heb mij nog nooit eigen gemaakt. Ik zal in ieder geval een foto van iemand uit 1982 bijvoegen. Mijn eerste digitaal gemaakte 3 dia's ook te zien op de website: http://www.nachtvlinder.net/ Portretten van mijzelf toen ik twintig was met de skyline van Amsterdam met vuurwerk over de daken van de nieuwe dijk in het kraakpand weyers, ik zag er niet uit maar dat was het leven wat ik leidde in die tijd. Bij elke foto hoort een heel verhaal, in dit geval zet ik er gewoon een naam bij.

Pauze

vrijdag 5 september 2008

Als ik naar huis ga in mijn pauze, is er net genoeg tijd om even een broodje te eten en wat te drinken. Een telefoontje te plegen, of een boodschap te doen. Serieus mijn gedachten opschrijven zoals ik in de vakantie deed kan bijna niet, ik probeer het nu wel. Het computer verhaal is achter de rug, hij doet het en ik kan hem snel gebruiken als ik dat wil. Dan is het schrijven wel een inspirerende vorm van uiten. Mijn gedachte gaan snel en ik kan ze niet altijd opschrijven als ik bijna slaap of net wakker word, als ik net uit mijn werk kom of naar huis fiets. Ik kan wel de grote lijnen onthouden en tref woorden op schrijven.

Een probleem minder

Dinsdag 26 augustus 2008

Ik ben eindelijk zo ver dat mijn computer het een beetje doet zoals ik het wil en zoals het hoort neem ik aan. Ik kan hem nu gewoon aanzetten en hij gaat aan. Je zou zeggen dat is heel normaal, maar wat ik met dat ding gedaan heb weet ik niet. Hij had eerst het probleem met die achteruitgang voor de muziek, daar moest hij helemaal voor weg. En de afgelopen week had ik een flikkerende aanwijspijl. De oplossing is gekomen toen ik terug ging in de tijd en een back-up gebruikt heb om het systeem te herstellen en de laatste back-up te verwijderen. Hij was ook heel erg bezig met iets, want het CPU gebruik lag heel hoog. En nog iets, hij was bij de opstart heel erg bezig met allerlei programma's op te starten wat dus helemaal niet nodig is. Ik kan nu gewoon naar huis tussen de middag en een mailtje sturen of mijn bank even checken. Ik heb niet voor niets een nieuwe computer, waar ik dan niet zo op hoef te wachten. Die vorige had acht minuten nodig om op te starten. Ook kwam ik zaterdag terug van mijn zoons verjaardag en kon meteen een filmpje er inladen. Dat zijn leuke dingen.

Waarom makkelijk als het moeilijk kan...

Laat ik nou eens nu vertellen waar ik mee bezig ben. Ik wilde graag een 'word' document met foto's als bericht plaatsen. Alles goed en wel het 'word' programma heeft een optie om documenten direct op je blog te plaatsen, alleen als je ook foto's wil meezenden moet je een eigen server opgeven met een API en een post-URL. Heb ik wel een server? Bij blogger kan ik ook niet achter die info komen en bij google heb ik een blog gevonden met een voorbeeld om als upload adres je gebruikersnaam en wachtwoord als ftp:// op te geven. Kortom ik snap er helemaal niks meer van, ik zal wel te simpel zijn, maar ik kom er nog wel eens achter. Nu ga ik eens de snelste manier proberen, gewoon in blogger zelf iets schrijven en dan een foto erbij...

Neem een kat die aan het zonnen is, als ik vroeger foto's in een album plaatste nam ik b.v. een wit podlood op een zwarte achtergrond en schreef er wat bij. Nu moet ik het lettertype en de kleur aanpassen. Ik sneed de foto bij en plakte hem op. Nu moet ik ergens de foto draaien knippen en ergens anders plakken. Dan is de Kat met mijn telefoon gefotografeerd en hij ligt horizontaal maar als ik hem publiceer is hij staand afgebeeld. Ligt dat aan de stand van de camera telefoon? Het is allemaal niet zo belangrijk, maar als ik gewend ben in 'word' het allemaal aan te passen vind ik dat wel zo makkelijk. Als het dan niet lukt om de foto's mee te sturen dan word het weer ingewikkelder. Het is wel gelukt met voorgaande dagboek de tekst te kopieeren en plakken. Dan moest ik alle foto's weer apart invoegen en kwamen ze niet liggend of staand in het bericht. Als ik dat weer wilde veranderen waren ze weer uit mijn bericht verwijderd, dus toen heb ik ze maar weggelaten. Dit zie ik als een oefening voor de volgende keer.

Warhol effect


Posted by Picasa

Dagboek



Gisteren, een duik in mijn oude computer.

Zondag ochtend 20 Juli 2008

Gisteren ochtend werd ik vrij vroeg wakker. Het was acht uur en dat is ook de tijd dat ik op sta als ik naar mijn werk moet. Ik ben vandaag opgestaan met het idee dat het acht uur was, toen ik een half uur later op de klok keek was het kwart voor acht. Dat geeft mij een soort nuchterheid waardoor ik helder kan nadenken. Ik dacht altijd dat je een potlood en papier naast je bed moest hebben liggen in het geval dat je met meerdere ideeën in je hoofd wakker ligt en je wilt ze opschrijven. Gedachte gaan sneller dan de pen of het toetsenbord. Als je opstaat en pen en papier pakt zijn de meeste gedachten alweer verdwenen. In ieder geval wil ik proberen één lijn te volgen. Ik ben erg bezig met de indeling van mijn huis en mijn gebruik daarvan en probeer dat te verbinden met meerdere aspecten van mijn leven. Om een beetje overzicht te houden heb ik ook een beschrijving van de betekenis van de onderwerpen toegevoegd in een aparte bijlage.(zie eind) Grote lijnen zijn: wat ik wil met fotografie, film, muziek, en die combinatie gebruiken om een verhaal te vertellen over mijn leven.
Nu heb ik vakantie en ga maandag niet naar mijn werk. Dan vervalt het ritueel van het opstaan voordat ik naar mijn werk ga. Het ritueel op een vrije dag verschilt veel in die van een werkdag. Nu ik drie weken vrij ben kan ik proberen dat te beschrijven en na te denken over de dagelijkse looprichting in mijn eigen huis en het gedrag van mezelf in de ruimte. Dat doet mij besluiten om eens in de pen te klimmen. Of in dit geval de computer aan te zetten, en in het programma ‘word’ te klimmen. Ik wilde toch al eens een soort dagboek maken.

Zaterdag 19 Juli 2008

Het was zaterdag en mijn zoon en mijn zoon’s broertje zouden om negen uur komen. Normaal zou ik mijn huis een beetje opruimen in het weekend, maar dat wil ik niet doen met de kinderen erbij. Ik dacht als ik nou eens ga stofzuigen voor dat ze komen, dan heb ik dat lawaai achter de rug. Van het een komt het ander want dan is er ook nog het glas en papier wat weg moet. Ondertussen was het al over negen uur. Ik had mijn tas al klaar om bij de natuurvoeding brood te gaan halen. Er kwam nog geen volks wagen polo de straat in rijden, dus ik belde met de natuurvoeding. Het was de Canadese die de vorige week mij er op attendeerde dat Paul Annee niet leverde op dinsdag. Nu zei ze dat het brood net binnen kwam. Ik gaf mijn bestelling door met mijn mobiele telefoon. Ik stond in mijn straat kwart over negen, het voelde als of de tijd even stil stond. De geur van een vochtige maar niet al te koude ochtend in juli deed me herinneren aan het buitenleven. Toch ging ik maar weer even naar boven, daar ging al snel de bel. De deur ging niet open vanwege het draadje van de bel wat steeds los gaat bij de beneden deur. Ik was toch al klaar om te vertrekken met mijn zoon’s broertje om brood te halen, dus ik rende naar beneden. Daar stond dan de hele familie, met een kasteel in de hand. mijn zoon kon naar boven met de spullen. Ik kuste mijn zoon’s moeder gedag en fluisterde in haar oor “dag lieverd” Ik zou brood gaan halen en ik wist dat mijn zoon niet mee wilde, maar dat mijn zoon’s broertje het juist leuk vind om mee te gaan. We keken hoe mijn zoon naar boven strompelde.
Bij het gedag zwaaien naar mijn zoon’s moeder in haar kleine polo’tje was ik bijna mijn statiegeldflessen vergeten, ik rende naar mijn deur pakte ze en terwijl we de straat uit liepen konden we nog zwaaien. Mijn zoon’s broertje had weer een nieuwe manier van zwaaien uitgevonden. Als hij naast mij loopt is mijn zoon’s broertje hele verhalen aan het vertellen, associëren op wat er om zich heen bevind of afspeelt. In de natuurvoedingswinkel was ik er achter gekomen dat de juffrouw met het engels accent Canadese was, haar humeur was stukken beter dan de laatste keer. De verbouwing van Paul Annee was het onderwerp. Daarom was er geen challe, dat heerlijke witte gevlochten brood met maanzaad. Over geuren gesproken, die bakker die aan het verbouwen is, zit in een soort mini loods. Als daar net het brood binnen is ruikt het echt naar zo’n dorpse franse bakker die net open is. Gemengd met de geur van dauw, of een nacht regen in de zomer als het net niet echt koud is. Ik vertelde dat aan de Canadese, en ze zei dat ze al een tijd niet meer daar geweest was. Ze maakte meer uren, en ze werkt in een winkel waar ze hetzelfde brood verkopen. Vroeger kwam ze er wel vaak met haar kinderen.

Maandag 21 Juli 2008

Als ik op dit moment aan het schrijven ben is het echt maandag, het voorgaande heb ik net zitten veranderen. Ik begon zondag te schrijven over zaterdag dus zondag staat bovenaan. Vandaag heb ik dingen toegevoegd en verbeterd aan het verhaal. Over wat ik zondag heb gedaan heb ik niets op geschreven. Het gaat ook niet over om op te schrijven wat er allemaal gebeurt. Ik gebruik het als een oefening voor het vooruit plannen en terug kijken naar gebeurtenissen. Vandaag is het plan zwemmen. Eigenlijk zou ik naar een Japanse handoplegging stage gaan. Het grappige is dat mijn zoon naar de Miranda bad wil gaan. Na lang zoeken op de sites van de zwembaden kwam ik er achter dat Zuiderbad vier weken dicht is, en de Miranda in verbouwing. Zes uur mijn zoon weer thuis gebracht

Dinsdag 22 juli 2008

Ik ben gisteren met mijn zoon uiteindelijk naar het Marnix bad gegaan. Nu is hij liever thuis, en moet zijn broertje in de gaten houden. Ik heb nu een aantal mensen gesproken aan de telefoon, eerst mijn zoon’s moeder, toen twee vrienden en daarna ook nog mijn vader en moeder. Ik ga een pakje shag halen, even aan de buitenlucht proeven. Wat is nu belangrijk. Uiteindelijk heb ik om half vier met een vriendin op het terras van het blauwe theehuis gezeten. Daarna hebben we bij mij gegeten.



Woensdag 23 juli 2008

Gisteren heb ik een goed gesprek gehad met een vriendin. Het inspireert me altijd om met haar te praten. Vandaag ben ik maar weer eens mijn oude foto’s gaan ordenen. Dat betekent dat ik met dit mooie weer binnen zit. Het geeft mij een idee van wat ik de afgelopen drie jaar heb gedaan. Het is toch ook een soort geheugensteuntje. De onderwerpen en mensen die ik fotografeer hebben te maken waar mijn interesses liggen. Het geeft een goed overzicht.



Donderdag 24 juli 2008

Gisteren ben ik zo lang bezig geweest dat ik ook niet heb gegeten. Nu kan ik wel gaan opschrijven wat dan allemaal de oorzaak is, maar daar kom ik waarschijnlijk later wel op. Ik ben nu ook weer heel vroeg wakker geworden, de kat wilde eten. Met een paar klikken was ik op Picasa webcam foto’s van mezelf aan het maken. Het is wel ontzettend wennen om digitaal foto’s te maken. Ik had het met een vriendin ook over de kwaliteit van een 5 mp telefoon camera. Het is voor op de computer vrij goed. Wil je het gaan uitvergroten dan kan dat niet. Hoewel een kleine afdruk heel scherp eruit komt. Goed ik kom uit bed en begin meteen op de computer en terwijl ik foto’s van mezelf aan het maken ben word ik gebeld dat de plannen van mijn zoon zijn om met een vriendje thuis te gaan spelen. En dat ik met mijn zoon’s broertje niet te ver moet gaan fietsen, goed idee om met ze naar Mercator Plaza te gaan. Het maakt allemaal verder niet uit, plannen zijn er om gewijzigd te worden. Ik zou zelf misschien het Bredius bad eens uit willen proberen. Of het Rembrandt park uit fietsen naar de nieuwe meer.
Dit is weer een heel goed voorbeeld dat het goed is om van mij af te schrijven. Ik wil zeggen dat het steeds weer goed uit komt als ik een dagje rustig aan, en dingen voor mezelf doe. Het geeft een goed gevoel om b,v, foto's op mijn USB stick geordend te hebben. Het klinkt “lekker belangrijk” maar ik zie het op een rijtje krijgen van simpele dingen als een oefening voor de wat meer ingewikkelde.



Vrijdag 25 juli 2008

Gisteren heb ik lekker gezwommen met mijn zoon, zijn vriend en mijn zoon’s broertje, toen kregen we ook nog bezoek van een vriendin van mijn zoon’s moeder met haar zoontje en vriend.
Nu kan ik ook specifieker te werk gaan door het tijdstip te vertellen wanneer ik begin te schrijven, of hoeveel tijd er tussen zit op momenten dat ik gestopt ben. De bedoeling is dat ik op dit moment ermee leer omgaan. Ik was net van plan te beginnen, maar toen ben ik bezig gegaan met cassettebandjes uitzoeken. Dat is ook een ding met analoge muziek. Ik heb jaren besteed met platen verzamelen en uiteindelijk gemixte cassettebandjes te maken. Ze klinken nog heel goed, een vriend zei een keer misschien tijd om die bandjes eens digitaal te maken. Dat is net als die duizenden zwart-wit en kleuren negatieven digitaal maken, dan heb ik ook nog honderden diapositieve. Een onbegonnen werk. Maar eerst eens beginnen met één.

Zaterdag 26 juli 2008

Nu is het al half één en ik ben nu pas beginnen te schrijven. Dat wil zeggen dat ik ondertussen met andere dingen ben bezig geweest. Gisteren ben ik bij mijn zus en vriend geweest, dat inspireert om alles weer simpeler te bekijken. De handelingen van het zeefdrukken of koken te observeren. Of het gedoe met die computers te bespreken, als ze maar doen wat je nu wil dat ze doen. Dit schrijven is een goede oefening om na te denken wat nou eigenlijk belangrijk is voor mij. Er zit een hoop tijdverspilling in dingen doen op de computer. Nu kwam ik boven de was uitzoeken, er is nog een hoop van mijn ex vriendin bij. Daarna ben ik lijstjes gaan kopen voor de foto’s van een vriendin. Erg leuk, daarna ben ik boodschappen gaan doen. Ik heb nu alles in huis. Toen ben ik schoenen gaan kopen, dat was echt nodig. Omdat ik ‘s morgens veel tijd heb verspilt met MSN, en Email, ben ik ’s middags maar een lamp gaan repareren. Ook heb ik een klein stukje snoer gekocht zodat ik een Tv’tje kan neerzetten voor in het huis. Niet erg belangrijk allemaal, maar toch is het voor mij een soort hobby om van m’n huis een soort controle centrum te maken. Oude koks vriend belde ik nog omdat ik met hem op MSN in gesprek was. Bezig met vlieger en remklauwen, stond aan de kassa, kon niet praten. Dat chatten is wel leuk maar er komt geen eind aan. Mijn zoon’s moeder gebruikt het ook om belangrijke dingen te vragen. Ik heb het idee dat het makkelijker is. Toch vind ik echt contact leuker.



Zondag 27 juli 2008

Eergisteren ben ik wel tot half vijf of zo bezig geweest met blog en foto’s op Picasa zetten. Ik heb mijn foto’s nu in Picasa staan, met één klik kan ik ze dan op mijn blog zetten. Ik zat te denken om dit dagboek per dag, met een foto erbij op mijn blog te zetten. Nu is de week weer rond, ik begon een beetje onzeker. Ben ook veel bezig geweest met het verschuiven van spullen in mijn huis. Ik zit hier nu dan ook aan een tafel die is tegen een schap aan geschoven. Ik kwam er achter, na zo’n nacht schuin zitten achter de computer, dat je toch echt wel recht voor je scherm moet zitten. Ook was ik gisteren ’s avonds nog aan het verslepen met bankstellen, omdat de grote tv. nu in de donkere hoek is gezet. Ik ben er nog niet helemaal over uit. Ik vind het gewoon leuk om hoekjes te maken, ik zit hier ook met een tv’tje aan mijn bureau zodat ik op de computer bezig kan zijn en ook mijn favoriete programma’s kan blijven volgen. Ik wilde nog even zeggen dat ik nu helemaal mijn foto’s heb geordend en benoemd. Maar in Picasa komen ze er rommelig in, laatste document heeft een nummer. Mappen zijn in 2004/2003 soms denk ik dat ik er eerst wat meer vanaf moet weten, ik had toch begrepen bij documenten dat het jaartal eerst komt.



Dinsdag 29 juli 2008

Gisteren was ik dus echt vroeg wakker, ik weet niet meer wat ik zondag heb gedaan maar het was niet veel. 5 uur ’s ochtends. Ik ben maar een Asterix film gaan kijken, het was de eerste dus nog een beetje simpel. Ben toch weer in slaap gevallen en weer in bed gaan liggen. Toen ik weer wakker werd ben ik nog een Asterix contra caesar gaan kijken, die was wat sneller en mooier dan de eerste. Maar goed ik ben op de computer bezig gegaan.en kwam al gauw met mijn oude punk vriend op MSN, weer aan het praten dat ik toch echt wel een nieuwe computer nodig had. Dus we hebben afgesproken om er een te vinden, eigenlijk vonden we er meteen één in de prijstopper tegenover Mycom. We zijn ook nog verder gaan kijken maar de winkel waar oude punk vriend het over had was dicht. Hij had het steeds over dat het zo’n goeie deal was voor een computer die zo snel is. Dus ik heb die gekocht voor 400 Euro. En maal thuis aan de praat proberen te krijgen Maar hij bleef ergens steken, nu ga ik er mee terug.

Zondag 3 augustus 2008

Ik ben er nu wel klaar mee. De computer is uiteindelijk weer goed gekomen. Maar toen deed de achteruitgang van de luidspreker het weer niet. Nadat ik Donderdag er weer de hele dag mee bezig ben geweest, is hij Vrijdag opgehaald door UPS. Die ochtend dacht ik dat er een formulier uitgeprint mee moest, dus ik ben naar een Internet winkel gegaan. Toen bleek dat het toch niet nodig was. Het is al met al een hoop geld, en voor het eerst dat ik zowiezo iets voor 400 Euro koop, en dan moet ik hem ook al gelijk weer wegbrengen. Nu ben ik extra blij met mijn oude computer, waar ik door deze toestand een draadlooos netwerk kaart in heb gezet zonder hulp van iemand. Dus nu kan ik hem overal neerzetten als een soort laptop, zonder dat gedoe van draden. Dat schrijven heeft me wel een stuk verder geholpen, ik zit nu op de plek die wel het beste is voor mijn computer namelijk mijn slaapkamer, in een hoekje waar ik het oorspronkelijk ook bedacht had. De schap waar hij op staat is hoog, en groot genoeg om hem op het randje te zetten met de desktop erachter. De zon schijnt er niet in zodat ik al mijn gordijnen open kan laten, wat belangrijk is om nog voldoende afleiding te hebben behalve het staren naar het scherm. De nieuwe computer komt weer terug daar kan ik tegen die tijd weer mee aan de gang.

maandag 4 augustus 2008

Gisterenmiddag ben ik bezig geweest met foto’s tussen bovenstaande berichten te plaatsen. Het is voor mij een goede oefening om hier mee bezig te zijn. Simpelweg de mogelijkheden uitproberen en het dingen opschrijven mij eigen maken. Straks ben ik weer in de sleur van naar mijn werk gaan en ’s avonds moe thuis komen. Het zou goed zijn om er mee door te gaan. Ik kan nog één keer proberen dit hele bericht op mijn blog te zetten. Om te kijken hoe het er uit ziet, en hoe het voelt om ook tekst op mijn blog te hebben staan. Ik heb in ieder geval bereikt dat ik hier lekker zit te schrijven, zonder het gevoel te hebben dat er nog van alles gebeuren moet.

Beschrijving van de betekenis van de onderwerpen:

wakker worden
·Het wakker worden is een belangrijk moment van de dag omdat ik dan heel helder kan nadenken over hoe ik me voel en wat ik eigenlijk wil met mijn leven. Dit kan ook betekenen het wakker worden midden in de nacht.

looprichting
·De looprichting in mijn huis is belangrijk omdat ik snel afgeleid word door dingen om me heen die nog gedaan moeten worden. Bijvoorbeeld afwas, stofzuigen, opruimen tot aan het, in dit geval, schilderen van mijn keuken plafond en de plek waar ik zit te schrijven achter mijn computer.

doen
·Als ik een beschrijving wil geven van hoe ik besluit de deur uit te gaan, en waarom kan dat een heel ingewikkeld plan zijn van drie dingen op een dag die ik zou willen doen. Het kan ook gewoon een impulsieve boodschap tijdens het koken zijn, die een paar minuten in beslag neemt.

computer
·Als ik achter de computer bezig ben moet ik mezelf ook steeds de vraag stellen; wat doe ik eerst, en hoe belangrijk is dat. Waarom zet ik hem aan in de eerste plaats. Dit is ook de reden dat ik wil gaan opschrijven wat ik wil met de computer. In mijn geval werken met film, foto en muziek en de combinatie daarvan.

gedachten
·Vroeger zou ik alles op een papiertje schrijven, wat ik wil, met mijn huis, werk, relaties, noem maar op. Nu heb ik ervaring met het opschrijven in de computer. Het feit blijft dat gedachten in mijn hoofd anders op papier komen, als er een tijdje tussen zit. De gedachte, en het daadwerkelijke opschrijven is een compleet ander verhaal.

mensen
·Als ik mensen wil zien maakte ik meestal een lijstje van mensen die ik als eerste in mijn gedachte had. Nu kan ik dat ook doen, maar met de tegenwoordige communicatie middelen is het mogelijk om meteen iemand te spreken / mailen / msn’en of sms’en. Als ik wil afspreken moet ik rekening te houden of mensen tijd hebben om wat met mij te gaan doen.

ritueel
·Het ritueel van het opstaan is natuurlijk heel anders als ik vrij ben. Als ik naar mijn werk moet gaan is er een continuïteit en als ik dan thuis ben, ben ik moe. Dan ga ik liggen en Tv kijken. Als ik vrij ben merk ik dat het een beetje rommelig verloopt. Er zijn verschillende mogelijkheden.

Luke


Close up

Alouris


Kruiptunnel

Boef




























1e foto K850i, kijk maar naar de datum. Ik was helemaal onder de indruk van de kwaliteit van de foto. Ik schrijf nu 31-07-2015 hij is onscherp, 640x480 pixels. Maakt niet uit het gaat om het verhaal. Dit is bij mijn jongste zoon Henk thuis. Ik heb daar mijn telefoon uitgepakt en deze foto gemaakt, hier begint het verhaal van mijn zoektocht in de digitale wereld. Het werd een oefening van omgaan met grote bestanden, instellingen en nabewerking van foto's.